- πρανές
- το склон
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
πρανές
Смотреть что такое "πρανές" в других словарях:
πρανές — πρανής with the face downwards masc/fem voc sg πρανής with the face downwards neut nom/voc/acc sg πρᾱνές , πρηνής with the face downwards masc/fem voc sg (attic doric) πρᾱνές , πρηνής with the face downwards neut nom/voc/acc sg (attic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πρηνής — ές, ΝΜΑ, και πρανής, Α (κυρίως για πρόσ. και σχετικά με στάση σώματος) αυτός που βρίσκεται με το πρόσωπο προς το έδαφος, προς τα κάτω, ο ξαπλωμένος ή πεσμένος μπρούμυτα (α. «οι στρατιώτες πυροβολούν πρηνείς» β. «πρηνὴς δ ἐν κονίησι χαμαὶ πέσεν… … Dictionary of Greek
κοιλάδα — Επιμήκης ύφεση της γήινης επιφάνειας μεταξύ δύο πλαγιών, μέσα στην οποία αποτίθενται συνήθως προσχώσεις ποικίλου πάχους. Στο βύθισμα αυτό, που μπορεί να έχει γραμμική διάταξη ή να είναι μια επίπεδη λωρίδα ευρύτερη ή στενότερη, ρέει συνήθως ένα… … Dictionary of Greek
κουέστα — Όρος της γεωμορφολογίας που στα ισπανικά σημαίνει τη βραχώδη προεξοχή. Δηλώνει μια ιδιαίτερη μορφή αναγλύφου, που παρουσιάζει αντίθεση όψεων· από τη μία κλιτύ κατεβαίνει απαλά, ενώ από την άλλη παρουσιάζει ένα πολύ απότομο (σχεδόν κάθετο) πρανές … Dictionary of Greek
κρημνός — ο (AM κρημνός) απότομο πρανές με γεώδη υλικά που είναι σχεδόν κατακόρυφο και σχηματίζεται κατά μήκος τών ακτογραμμών ή τών κλιτύων, γκρεμός («θαλάσσιος κρημνός») νεοελλ. ιατρ. τμήμα ιστού ή οστού στο οποίο διατηρούνται τα τροφοφόρα αγγεία και το… … Dictionary of Greek
πρανής — ές, ΝΜΑ 1. αυτός που είναι προς τα εμπρός ή προς τα κάτω κεκλιμένος, κατηφορικός, κατωφερής 2. (το ουδ. εν. και πληθ.) το πρανές και τα πρανή (γεωγρ·) η κλιτύς, η πλαγιά λόφου ή όρους νεοελλ. 1. το ουδ. ως ουσ. στρ. η ομαλή πέρα από την τάφρο… … Dictionary of Greek
πρανόν — Α (κατά τον Ησύχ.) «τὸ κατωφερές, πρανές». [ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητ. σχηματισμός από το ρ. πρανῶ] … Dictionary of Greek
υφαλοπρανές — το, Ν γεωλ. άλλη ονομασία τής ηπειρωτικής κατωφέρειας, η οποία αποτελεί κύριο μορφολογικό στοιχείο τού περιθωρίου τών ηπείρων. [ΕΤΥΜΟΛ. < ύφαλος + πρανές «πλαγιά λόφου ή όρους». Η λ. είναι απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. continental… … Dictionary of Greek
αναβαθμίδωση ή αναβαθμίδες — Όρος που στη γεωμορφολογία σημαίνει διάταξη του εδάφους σε μία ή περισσότερες α. (διαδοχικά κλιμακωτά επίπεδα) που μοιάζουν με μεγάλα φυσικά σκαλοπάτια. Τα αίτια που προκαλούν την α. οφείλονται σε εξωγενείς παράγοντες, κυρίως με τη συνδρομή… … Dictionary of Greek
ανάχωμα, προστατευτικό — Έργο κατά μήκος των δύο όχθων ενός ποταμού, που έχει προορισμό τη ρύθμιση της απορροής του και την αποφυγή ζημιών στην παραποτάμια περιοχή και στις γειτονικές ζώνες. Τα π.α. είναι χωμάτινα και κατασκευάζονται από υλικά που λαμβάνονται από τα… … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Αθλητισμός — Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ Καταγωγή του αθλητισμού και των αγώνων Οι θεωρίες που έχουν διατυπωθεί για την καταγωγή του αθλητισμού και των αγώνων είναι πολλές. Πολλά από τα αθλήματα, όπως το τρέξιμο, το ακόντιο και η… … Dictionary of Greek
